Gün boyunca pek çok farklı his içinden geçiyoruz. Bu hisler, kanılarımızı, davranışlarımızı ve münasebetlerimizi şekillendiriyor. Hislerimizin kaynağını keşfetmek ve onları hakikat bir biçimde tanımlamak, hem kendi iç dünyamızla hem de etrafımızla daha sağlıklı ilgiler kurmamızı sağlar.
Duygusal okuryazarlık, aslında bu maharetlerin tamamını söz eder. Kendi hislerimizi tanıyabilmek, oburlarının hislerini anlayabilmek ve bu hisleri yönetebilmek, insan ilgilerinde muvaffakiyetin anahtarlarından biridir.
Duygusal okuryazarlık geliştiren şahıslar, daha tesirli bağlantı kurar, çatışmaları daha rahat çözebilir ve kendilerini daha huzurlu hissederler. Bu maharet, yalnızca yetişkinler için değil, çocukluk periyodunda de geliştirilmesi gereken değerli bir maharettir.
Erken yaşlardan itibaren duygusal zekamızı geliştirebiliriz. Prof. Robert Plutchik’in Duygu Çarkı, bu süreci daha anlaşılır hale getirebilir. Bu çark, hislerin ve onların zıtlarının birleşiminden ortaya çıkan farklı hissiyatları anlamamıza yardımcı olur.
Çarkın üzerinde her bir hissin birbirine nasıl dönüştüğünü gözlemleyerek, bu dönüşüm süreçlerini daha yakından inceleyebiliriz. Örneğin, öfke ve keder ortasındaki ince çizgiye dikkat etmek, hislerin nasıl birbirine dönüştüğünü anlamamıza katkı sağlar.
Duygular, yalnızca anlık reaksiyonlar değildir; aslında bizleri bir harekete geçiren, bir şeyleri değiştirmeye yönlendiren güçlü içsel güçlerdir. Hislerimizi gerçek bir biçimde tanımlamak ve anlamak, onları yönetmemize ve gerektiğinde dönüştürmemize imkan tanır.
Duygusal okuryazarlık, yalnızca kendi iç dünyamızı değil, dış dünyamızı da dönüştürmek için değerli bir araçtır. Her bir his, bir emele hizmet eder ve biz de bu maksadın ne olduğunu anlamak suretiyle duygusal hayatımızı daha şuurlu hale getirebiliriz.
