Çocuklarla tesirli irtibat kurmak için öncelikle, onlara şartsız sevgi ve ilgi göstererek, kaliteli vakit geçirmeliyiz. Telefon, televizyon üzere dikkat dağıtıcı ögelerden uzaklaşarak çocuğumuzla birlikte vakit geçirmek, ona inanç verir ve kendini rahatça tabir etmesini sağlar.

Aynı vakitte, faal dinleme hünerini kullanarak, yalnızca duymak değil, çocuğumuzun söylediklerini hakikaten anlamaya çalışmalıyız. Göz teması kurarak ve kısa geri bildirimlerle, onun hislerini ciddiye aldığımızı hissettirebiliriz.

Çocuğun yalnızca olumlu değil, olumsuz hislerini da kabul etmek çok değerlidir. Endişe, öfke yahut hüzün üzere hislerin doğal olduğunu ve herkesin vakit zaman bu türlü hissedebileceğini anlatmak, çocuğun kendini söz etmesine yardımcı olur. Ayrıyeten, açık uçlu sorular sorarak, çocuğumuzun hislerini daha ayrıntılı tabir etmesine imkan tanıyabiliriz. “Bugün seni en çok ne memnun etti?” üzere sorular, çocuğun yaşadığı anları daha güzel anlamamızı sağlar.

Çocuklar için oyun, kendilerini tabir etmenin en doğal yollarından biridir. Oyun terapisi yahut sanatsal faaliyetler üzere prosedürlerle, çocuğun iç dünyasına dair ipuçları elde edebiliriz. Kitaplar üzerinden his paylaşımını teşvik etmek de yararlıdır. Kıssa kahramanlarının hisleri üzerine konuşarak, çocuğun kendi hislerini daha âlâ tanımasına yardımcı olabiliriz.

Çocuğumuza hislerimizi uygun bir formda tabir etmek, onlara örnek olmanın kıymetli bir yoludur. Kendi hislerimizi paylaşarak, çocuğumuzun hislerini daha rahat söz etmesini sağlayabiliriz. Olumlu geri bildirim vererek, ona yürek verebiliriz. Tenkit yerine anlayışla yaklaşmak, çocuğun inancını kazanmak açısından çok kıymetlidir.

Çocuğumuzla sağlıklı bir irtibat kurabilmek için hakikat vakti seçmek, kısa ve net sözler kullanmak gerekir. Sabırlı olmak, çocuğun kendini açması için vakit tanımak da bağlantısı güçlendirir. Unutmayın, her çocuk özeldir ve onlarla kurduğumuz hakikat bağlantı, onların duygusal gelişimlerine büyük katkı sağlar.