Gün kararmaya başladığında, birçoğumuzun içini saran o huzursuz edici his, aslında çok daha derin bir dehşetin yansıması olabilir. “Gece korkusu” ismi verilen bu durum, çocukluk yıllarında şekillenen bir ruhsal pürüz olup, bazen yıllarca devam edebilir.
Çocukların karanlıkta gördüğü şeyler ya da yalnız kalma korkusu, geçmişte yaşanan travmaların ve yanlış ebeveyn tavırlarının bir sonucu olarak kendini gösterebilir.
Gece korkusu, ekseriyetle sanrılara dayalı bir dehşettir; örneğin, karanlıkta görünmeyen objelerin var olduğuna inanılır. Bu durum, bazen meskendeki eşyaların korkutucu objeler üzere algılanmasına yol açar.
Bu tıp endişeler, bireylerin günlük hayatlarını, bilhassa uyku tertiplerini olumsuz etkileyebilir. Havanın kararmasıyla birlikte yaşanan kalp çarpıntısı, süratli nefes alıp verme ve derin korkular, gece kaygısının tipik belirtilerindendir. Çocuklarda ise uyandıklarında ağlama, bağırma yahut yataklarını ıslatma üzere tepkiler gözlemlenebilir.
Gece endişesinin pek çok farklı kaynağı vardır. Geçmişteki travmalar, ailedeki huzursuzluklar yahut karanlıkta kaybolan itimat duygusu, bu endişenin temel nedenlerinden bazılarıdır.
Özellikle, çocuğun endişelerinin göz gerisi edilmesi yahut abartılması, kaygının daha da pekişmesine neden olabilir. Bunun yanı sıra, karanlıkta yalnız kalma korkusu, geçmişte yaşanan ayrılıklar ya da kayıplarla da bağlıdır. Bireyler, karanlıkta inançta hissetmedikleri için bu kaygıyı ağır biçimde yaşayabilirler.
Peki, gece korkusu nasıl tedavi edilir?
Tedavi sürecinde birinci adım, kaygının kaynağını bulmak ve bireyin bu kaygıya karşı yaklaşımını değiştirmektir. Konuttaki ortamın sakinleştirici hale getirilmesi, gece endişesiyle başa çıkmanın kıymetli bir adımıdır. Bilhassa nefes antrenmanları ve gevşeme teknikleri, bireyin rahatlamasına yardımcı olabilir. Lakin, endişelerin derinlemesine çözülmesi için profesyonel yardım almak birden fazla vakit gereklidir.
