
Günümüzün çağdaş dünyasında, ebeveynlerin çocuklarıyla kurduğu alaka süratle değişiyor. Çocukların toplumsal medya tesirinden okullardaki zorluklara kadar, pek çok ebeveynin aklını meşgul eden telaşlar var.
Fakat bu tasalar bazen çoka kaçabiliyor ve sonucu “aşırı ebeveynlik” oluyor. Ebeveynlerin çocuklarının hayatlarını daima izleyip yönlendirmesi, bazen yararlı olsa da, çocuğun gelişimi üzerinde olumsuz tesirler yaratabiliyor.
Aşırı ebeveynlik nedir?
Eğer çocuğunuz her vakit sizin gözetiminizdeyse, toplumsal etkinliklerinde dahi daima müdahale ediyorsanız, bu durum “aşırı ebeveynlik” olarak tanımlanabilir.
Ebeveynlerin, çocuklarının her hareketini denetim etmeye çalışması, onlara gereğinden fazla yardımcı olması ve hudutları aşması, bu yaklaşımın temel belirtilerindendir. Emeliniz çocuklarınızın muvaffakiyetini en üst seviyeye çıkarmak olabilir, lakin çok müdahale, çocukları kendi başlarına kararlar almaktan alıkoyabilir.
Günümüzde ebeveynlik daha sıkıntı hale gelmişken, buna toplumsal medya ve toplumun çocuk yetiştirme hakkındaki artan beklentileri de katkıda bulunuyor. Her şeyin kusursuz olması gerektiği hissi, ebeveynler üzerinde büyük bir baskı yaratıyor.
Sosyal medya, ebeveynlere her an eksiksiz ve kusursuz olmalarını dayatıyor; bu da gerçeklikten uzak, gerilimli bir ebeveynlik anlayışına yol açabiliyor. Ayrıyeten, geçmiş kuşakların çocukları daha özgür bir halde büyürken, bugünün ebeveynleri çocuklarını korumak için daha fazla denetim sağlama eğiliminde.
Aşırı ebeveynliğin zararları
Ebeveynlerin çocukları için her şeyin en düzgününü istediklerinde, kendilerini ve çocuklarını sonları aşan bir baskının içinde bulmaları kaçınılmazdır.
Bu baskı, çocukların bağımsızlıklarını kazanmasını engelleyebilir ve ebeveynlerin kendi muhtaçlıklarını göz arkası etmelerine neden olabilir.
Sonuç olarak, ailedeki tüm bireyler gerilim altında olabilir ve bu durumun ruh sıhhatine ziyan verebilir.
Aşırı ebeveynlikten kurtulmanın yolları
Ebeveynlerin kendilerini çok müdafaacı bir yaklaşımda bulduğunda, bu durumu düzeltmek için atabilecekleri birkaç adım var.
Çocukların bazen sıkılmasının olağan olduğunu kabul etmek ve onlara kendi başlarına vakit geçirme fırsatı tanımak, birinci adım olabilir.
Ayrıca, çocukların kendi sorunlarını çözmesine yardımcı olmak, onlara hem özgüven kazandırır hem de değerli ömür hünerleri geliştirir.
Kendinizi diğerleriyle karşılaştırmaktan kaçınarak, kendi ebeveynlik üslubunuza güvenmek de değerli bir adımdır.